Most w Puteolach. Historia cudem niewymazana.

 |  Written by admin  |  0
Wersja do wydrukuSend by emailPDF version

 

Most w Puteolach to chyba najdziwniejsza tak znaczna inwestycja mostowa w historii świata. W 37 r. naszej ery Puteoli było miejscem politycznego wyczynu cesarza Gajusza Kaliguli, który stając się cesarzem nakazał dziwną inwestycję. Oto- tymczasowy most pontonowy miał być nagle zbudowany przy użyciu statków handlowych, najprawdopodobniej barek, rozciągając ponad dwie mile od miasta Puteoli do słynnej sąsiedniej miejscowości Baiae, przez które cesarz- zleceniodawca zaczął jeździć na koniu, na przekór przepowiedni astrologa, że "nie miał większej szansy stać się cesarzem niż jeździć konno przez Zatokę Baiae". [2]

 

Kaligula i most w roku 39 naszej ery

 

 Kaligula przeprowadził spektakularny wyczyn zamawiając tymczasowy most pontonowy,. Miał on być zbudowany przy użyciu statków jako pontonów, rozciągając ponad dwie mile od kurortu Bajów- Baiae do sąsiedniego portu Puteoli [1]. Jak uważano, most był rywalem mostu znanego z przekraczania Hellespontu przez króla perskiego Kserksesa [58]. Caligula, człowiek, który nie umiał pływać, [2] , a następnie udał się dojeżdżając jego ulubionego konia, Incitatusa, ubrany w pancerz Aleksandra Wielkiego . [1] Akt ten był wbrew przepowiedni wróżbity Tyberiusza w Thrasyllus z Mendes , że Kaligula "nie miał większeją szansę stać się cesarzem niż jazdy konnej przez Zatokę Baiae (Bajów)". [1] Do pokazania nadaje się jedynie ocenzurowana wersja traileru filmu dokumentującego część biografii cesarza, ponieważ jego życie było przepełnione seksem. Poniżej zamieszczamy opis krótkich rządów Kaliguli, które tak usilnie starano się wymazać z pamięci.

Choroba Kaliguli

 

Wszystkie źródła, które przetrwały, z wyjątkiem Pliniusza Starszego, scharakteryzowały Kaligulę jako szalonego. Jednak nie wiadomo, czy są one w przenośni, czy użyto tego terminu dosłownie. Ponadto, biorąc pod uwagę niepopularność Kaliguli pośród autorów zachowanych źródeł, trudno jest oddzielić fakty od literatury. Najnowsze źródła rozmijają się, próbując przypisać medyczną przyczynę jego zachowania, powołując jako możliwości: encephalitis, padaczkę lub zapalenie opon mózgowych. Kwestia, czy Kaligula był szalony, pozostaje bez odpowiedzi.

Filon z Aleksandrii , Josephus i Seneca stwierdzają, że Kaligula był szalony, ale opisać to szaleństwo jako cechę osobowości, która rosła poprzez doświadczenie, upływ czasu. [4] [5] [6]

Seneca stwierdza, że Kaligula stał się arogancki, zły i obraźliwy gdy stał się cesarzem i wykorzystuje jego wady osobowości jako przykłady z których jego czytelnicy mogą się uczyć. [7] Według Józefa Flawiusza, władza wykonywana uczyniła Kaligulę niesamowicie zarozumiałym i doprowadziła go do myślenia, że był bogiem. [4] Filon Aleksandryjski raportów Caligula stał bezwzględny po prawie śmierci z powodu choroby w ósmym miesiącu swego panowania w roku 37. [8] Juvenal doniósł że dano mu magiczny napój, który zawiózł go do szaleństwa.

Swetoniusz doniósł, że Kaligula cierpiał na "chorobę upadku", lub epilepsji , gdy był młodym. [9] Nowocześni historycy snuję teorie, że Kaligula żył w codziennym strachu przed napadami. [10] Mimo nauki pływania będącego częścią cesarskiej, imperialnej edukacji, Kaligula mógł nie pływać. [11] Mając epilepsję unika się kąpieli w wodach otwartych, ponieważ niespodziewane napady w takich trudnych warunkach ratowniczych mogą być śmiertelne. [12] Dodatkowo, Kaligula ponoć rozmawiał z pełną księżyca.  Padaczka długo była związana z księżycem . [13]

Niektórzy współcześni historycy uważają, że Kaligula cierpiał na nadczynność tarczycy . [13] Ta diagnoza jest głównie spowodowany drażliwość Kaliguli i jego "Stare", jak opisano to zachowanie u Pliniusza Starszego. 

 

 Literatura

(kolejność może być nieco pomylona, przepraszamy)

  1. Suetonius, The Lives of Twelve Caesars, Life of Caligula 19.
  2. Suetonius, The Lives of Twelve Caesars, Life of Caligula 54.
  3.  
  4.  
  5.   ^ a b c Josephus, Antiquities of the Jews XVIII.7.2. 
  6. Philo of Alexandria, On the Embassy to Gaius XIII.
  7. ^ Seneca the Younger, On the Firmness of the Wise Person XVIII.1; Seneca the Younger, On Anger I.xx.8.
  8. ^ Seneca the Younger, On the Firmness of the Wise Person XVII–XVIII; Seneca the Younger, On Anger I.xx.8.
  9. ^ Philo of Alexandria, On the Embassy to Gaius II–IV.
  10. ^ Suetonius, The Lives of Twelve Caesars, Life of Caligula 50.
  11. ^ D. Thomas Benediktson, "Caligula's Phobias and Philias: Fear of Seizure?", The Classical Journal (1991) pp. 159–163.
  12. ^ Suetonius, The Lives of Twelve Caesars, Life of Augustus 64, Life of Caligula 54.
  13. ^ J.H. Pearn, "Epilepsy and Drowning in Childhood," British Medical Journal (1977) pp. 1510–11.
  14. ^ O. Temkin, The Falling Sickness (2nd ed., Baltimore 1971) 3–4, 7, 13, 16, 26, 86, 92–96, 179.
  15. ^ R.S. Katz, "The Illness of Caligula" CW 65(1972),223-25, refuted by M.G. Morgan, "Caligula's Illness Again", CW 66(1973), 327–29. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

wg

Historya rzymska: od założenia Rzymu do upadku Cesarstwa na zachodzie ...

 Autorzy Oliver Goldsmith 

 

Addthis: 

Categories: